Τι λέει για τη Μάγκι Σμιθ
Η «Κυρία και το Φορτηγάκι» είναι η πραγματική ιστορία της συνύπαρξης του Μπένετ με μία άστεγη, ηλικιωμένη γυναίκα. Το βαν της δεσποινίδος Σέφερντ, όπως ονομαζόταν η γυναίκα, βρισκόταν παρκαρισμένο επί 15 χρόνια στον υπαίθριο χώρο στάθμευσης του σπιτιού του Μπένετ στο βόρειο Λονδίνο.
Το in.gr βρέθηκε πριν από λίγους μήνες στην συνέντευξη Τύπου του Χάιτνερ, όπου ο σκηνοθέτης μίλησε για την μεταφορά του θεατρικού στο σινεμά, την πραγματική ιστορία της δεσποινίδος Σέφερντ, καθώς και για τη συμμετοχή της σπουδαίας ηθοποιού Μάγκι Σμιθ.
Ποιο ήταν, όμως, η δεσποινίς Σέφερντ;
Ο Χάιτνερ θυμάται την εποχή όπου η δεσποινίς Σέφερντ ζούσε στο Gloucester Crescent. «Η δεσποινίς Σέφερντ δεν είχε αίσθηση του χιούμορ. Την γνώριζα μόνο ως γειτόνισσα» λέει. «Ζω πολύ κοντά εδώ και σχεδόν 20 – 30 χρόνια και την ήξερα. Η δεσποινίς Σέφερντ ήταν μία πολύ γνωστή φιγούρα στο Κάμντεν. Θυμάμαι περνούσα έξω από το σπίτι του Άλαν και τότε τον ήξερα μόνο ως γνωστό θεατρικό συγγραφέα και αναρωτιόμουν: τι στο καλό συμβαίνει εδώ; Ζει η μητέρα του σε ένα φορτηγάκι στο δρομάκι του σπιτιού του;» προσθέτει, σημειώνοντας ότι το έμαθε πολλά χρόνια αργότερα από το London Review of Books, όπου δημοσιεύτηκε το ημερολόγιο του Μπένετ (στην ταινία τον ερμηνεύει ο ηθοποιός Άλεξ Τζένινγκς).
«(Η δεσποινίς Σέφερντ) ήταν ανυποχώρητη, ανεξάρτητη, αποφασισμένη να ζήσει τη ζωή με τους δικούς της όρους. Εάν γνώριζε πόσο αδίστακτα εκμεταλλευόταν όχι μόνο τον Άλαν, αλλά και τους υπόλοιπους κατοίκους του Crescent, παραμένει μυστήριο» λέει.
«Η Μάγκι (Σμιθ) μπορεί να υποδηλώσει έμμεσα έναν ωκεανό τύψεων, μία αίσθηση σπατάλης, μιας ζωής που θα μπορούσε να είναι διαφορετική. Η δεσποινίς Σέφερντ ήταν πιανίστρια που είχε ως δάσκαλο τον σπουδαίο γάλλο βιρτουόζο Αλφρεντ Κορτό, πριν από τον πόλεμο. Ο Κορτό ήταν σπουδαίος ευρωπαίος πιανίστας. Μόνο και μόνο για να σπουδάσεις μαζί του, θα έπρεπε να ήσουν εξαιρετικός. Η δεσποινίς Σέφερντ ήταν στο Παρίσι για αρκετά χρόνια πριν τον πόλεμο, είχε ως δάσκαλο τον Κορτό και κατέληξε σε ένα φορτηγάκι στο ιδιωτικό δρομάκι του Άλαν. Ο Άλαν δεν το γνώριζε αυτό στη διάρκεια της ζωής της δεσποινίδος Σέφερντ. Το έμαθε μόνο μετά τον θάνατό της, όταν συνάντησε επιτέλους τον αδελφό της» προσθέτει ο Χάιτνερ.
Η ιστορία της περιλαμβάνει όμως και άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία. Όπως λέει ο Χάιτνερ, η δεσποινίς Σέφερντ ήταν «σπουδαία φυλλαδιογράφος». Και πρόσθεσε: «Συχνά ανάγκαζε τον Άλαν να της δακτυλογραφεί τα φυλλάδιά της. Κάποτε είχε ιδρύσει πολιτικό κόμμα. Πίστευε σοβαρά ότι θα μπορούσε να γίνει πρωθυπουργός και ήθελε να κατέβει στις εκλογές». Η δεσποινίς Σέφερντ άφηνε σημειώματα στον Άλαν Μπένετ, του έδινε τη λίστα με τα ψώνια της και του ζητούσε να της ψωνίζει. Τα σημειώματα αυτά και οι λίστες με τα ψώνια βρίσκονται στην βιβλιοθήκη Bodleian στην Οξφόρδη, όπου μπορεί κανείς να τα βρει «δίπλα στη Βίβλο του Γουτεμβέργιου και τους πρώτους τόμους έργων του Σαίξπηρ».
Οι γείτονές της μπορούσαν να θυμηθούν κυρίως «τη μυρωδιά της». Ήταν, επίσης, «απίστευτα αχάριστη, απίστευτα απρόθυμη να αναγνωρίσει ότι κάποιος της έκανε χάρες. Βρέθηκε στον μοναδικό ίσως δρόμο του Λονδίνου, όπου κανείς δεν επρόκειτο να την διώξει. Είναι ένα από τα πράγματα με τα οποία αστειεύεται η ταινία. Στη γειτονιά του Άλαν, όπου ζω και εγώ, ζουν πολλοί λογοτέχνες, θεατράνθρωποι, κινηματογραφιστές. Πρόκειται για το επίκεντρο του αριστερού, φιλελεύθερου, αλλά ένοχα ευημερούντος βόρειου Λονδίνου. Το όμορφο Crescent κατοικείται από ανθρώπους με τεράστια κοινωνική συνείδηση και περισσότερα χρήματα από αυτά που θεωρούν ότι αξίζουν» προσθέτει.
«Η δεσποινίς Σέφερντ “πήρε μυρωδιά” -την ώρα που και οι κάτοικοι την “πήραν μυρωδιά”- ότι οι άνθρωποι της περιοχής δεν επρόκειτο να την διώξουν. Δεν ήταν σπουδαία γειτόνισσα, αλλά εκεί ζούσαν άνθρωποι που θα την ανέχονταν και θα την “υιοθετούσαν”» σημείωσε ο Χάιτνερ.
«Ο Άλαν (Μπένετ) ανακάλυψε πολλά πράγματα για αυτήν στα χρόνια» μετά τον θάνατό της, λέει ο σκηνοθέτης απαντώντας σε ερώτηση του in.gr για το πώς ο ίδιος αποφάσισε να ασχοληθεί με την κινηματογραφική μεταφορά του θεατρικού που είχε ανεβάσει στη σκηνή το 1999.
«Πότε κανείς συνειδητοποιεί ότι το καλύτερο θέμα βρίσκεται στην εξώπορτα του σπιτιού του; Πώς μετατρέπει την καθημερινότητα αυτής της χαοτικής κατάληψης του υπαίθριου χώρου στάθμευσης σε τέχνη;» σημειώνει ο σκηνοθέτης, αναφερόμενος σε μερικές από τις θεματικές της ταινίας.
Ο Χάιτνερ, ο οποίος είχε έρθει και στην Επίδαυρο πριν από λίγα χρόνια σκηνοθετώντας την Φαίδρα του Ρακίνα με πρωταγωνίστρια την Έλεν Μίρεν, έχει μόνο καλά να πει για την πρωταγωνίστρια της ταινίας, Μάγκι Σμιθ. «Είχε πάντα αυτή την εξαιρετική ικανότητα να υποδηλώνει μία συναισθηματική ενδοχώρα, στην οποία μόνο οι καλύτεροι ηθοποιοί του θεάτρου και του κινηματογράφου έχουν πρόσβαση» τονίζει. Θεωρεί ειρωνικό το γεγονός πώς μετά από τόσα χρόνια πορείας, η Μάγκι Σμιθ έχει αποκτήσει νέα επίπεδα φήμης εξαιτίας της συμμετοχής της στην τηλεοπτική σειρά Downton Abbey. «Το Downton είναι υπέροχο. Αλλά είναι ένα πολύ μικρό κομμάτι μιας σπουδαίας καριέρας και μίας σημαντικής συμβολής στην ιστορία της υποκριτικής» προσθέτει.
Ο Χάιτνερ είναι γνωστός κυρίως για τις δουλειές του στο θέατρο. Στο σινεμά έχει σκηνοθετήσει -μεταξύ άλλων- την «Τρέλα του Γεωργίου του Τρίτου» και το «History Boys» και τα δύο βασισμένα σε έργα του Άλαν Μπένετ. «Προέρχομαι από το θέατρο» λέει ο ίδιος, ερωτηθείς για το τι είναι αυτό που τραβά την προσοχή του στο σινεμά.
«Το πρώτο πράγμα που με ενδιαφέρει είναι ποιο είναι το θέμα της ταινίας, ποιοι είναι οι άνθρωποι και πόσο καλές είναι οι ατάκες τους. Αυτά τα στοιχεία είναι κοινά σε όλα τα είδη δράματος. […] Δεν θα μπορούσα ποτέ να χειριστώ τεχνικά ένα κυνηγητό με αυτοκίνητα ή μία ταινία που βασίζεται περισσότερο στην εναλλαγή εικόνων και όχι στην εμβάθυνση στον χαρακτήρα και τη γλώσσα» προσθέτει.
* Η ταινία «Η Κυρία και το Φορτηγάκι» θα προβάλλεται στις αίθουσες από τις 17 Μαρτίου, σε διανομή Feelgood.
Αγγελική Στελλάκη
Newsroom ΔΟΛ
