Η Ισπανία νίκησε γιατί… στο πολύ δυνατό ξεκίνημά της η Λιθουανία δεν είχε κάτι άλλο ν’ αντιπαρατάξει από φόβο και έλλειψη καθαρού μυαλού.
Οι Ίβηρες άρχισαν με 6/6 δίποντα και 1/2 τρίποντα, τη στιγμή που οι παίκτες του Καζλάουσκας είχαν τέσσερα αβίαστα λάθη, σπαταλώντας διαδοχικές επιθέσεις.
Ο Γκασόλ, στον οποίο δεν έβαλε φρένο ούτε ο Νίκος Γκάλης, είχε τον Ρούντι σε ρόλο… συνεργού και μετά 19-6 η “φούρια ρόχα” είχε τον απόλυτο έλεγχο των καταστάσεων στο παρκέ. Ο Νίκολα Μίροτιτςέδωσε μεγάλα σουτ, ο Πάου ήταν σταθερή αξία στη ρακέτα και χωρίς την παραγωγικότητα του Βαλαντσιούνας, που έβρισκε σε τοίχο, η Λιθουανία κυνηγούσε χίμαιρες.
Η Ισπανία πήγε στο 34-18 και επί της ουσίας δεν κινδύνευσε. Οι ηρωισμοί του Ρενάλντας Σεϊμπούτις και του Γιόνας Ματσιούλις που έφεραν το 41-33 του 20′ δεν λειτούργησαν αποτρεπτικά για την ομάδα του Σέρτζιο Σκαριόλο, η οποία αντέδρασε γρήγορα και αποτελεσματικά. Ξέφυγε μάλιστα ακόμη και 60-42 (τρίποντο Κλαβέρ), μολονότι έχασε τον Φερνάντεθ με τραυματισμό.
Ήταν η στιγμή που οι Λιθουανοί κατάλαβαν πως δεν είχαν τύχη σε αυτόν τον τελικό. Ο Ροντρίγκεθ έκανε το 66-51 στον αιφνιδιασμό και η σφραγίδα μπήκε. Ήταν η εκδίκηση της “φούρια ρόχα” για το χαμένο τελικό του 2003 στη Σουηδία.
Τα δεκάλεπτα: 19-8, 41-33, 60-43, 80-63
Το στατιστικό του τελικού
ΣΥΝΟΨΙΖΟΝΤΑΣ:
- 1η ΘΕΣΗ ΙΣΠΑΝΙΑ
- 2η ΘΕΣΗ ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ
- 3η ΘΕΣΗ ΓΑΛΛΙΑ
