Ο Άγγλος γεωλόγος, Φίλιπ Σκλάτερ, προβληματίστηκε από τα ευρήματα απολιθωμάτων λεμούριων – είδος προπίθηκου – στη Μαδαγασκάρη και την Ινδία αλλά όχι στα βάθη της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής. Έτσι, σε άρθρο του το 1864 με τίτλο «Τα θηλαστικά της Μαδαγασκάρης», ο Σκλάτερ διατύπωσε την υπόθεση ότι η Μαδαγασκάρη και η Ινδία ήταν κάποτε κομμάτι μιας μεγαλύτερης ηπείρου την οποία ονόμασε Λεμουρία. Η θεωρία του Σκλάτερ έγινε δεκτή από την επιστημονική κοινότητα εκείνης της εποχής επειδή εξηγούσε με πειστικό τρόπο πως οι λεμούριοι μετανάστευσαν στην αρχαιότητα από τη Μαδαγασκάρη προς στην Ινδία και αντίστροφα. Ωστόσο, όταν διατυπώθηκε η σύγχρονη θεωρία για την κίνηση των ηπείρων και των τεκτονικών πλακών, η θεωρία του Σκλάτερ για μία βυθισμένη ήπειρο θεωρήθηκε πλέον αβάσιμη.
Όμως η ιδέα της χαμένης ηπείρου ποτέ δεν έφυγε από το προσκήνιο και κάποιοι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η Λεμουρία υπήρξε πράγματι στο παρελθόν. Μια από τις ομάδες που υποστηρίζουν τη θεωρία της χαμένης ηπείρου είναι οι εθνικιστές των Ταμίλ. Ο όρος Κούμαρι Καντάμ πρωτοεμφανίστηκε στα αρχαία κείμενα Κάντα Πούραναμ τον 15ο αιώνα. Ιστορίες για μια χαμένη ήπειρο στον Ινδικό ωκεανό έχουν καταγραφεί σε παλαιότερα λογοτεχνικά κείμενα των Ταμίλ.
Σύμφωνα με αυτές τις ιστορίες, υπήρχε τμήμα γης που κυβερνούσαν οι βασιλείς των Παντιγιάν, το οποίο χάθηκε κάτω από τη θάλασσα. Όταν οι διάφορες σχετικές αφηγήσεις έφτασαν στην Ινδία, η Λεμουρία ταυτίστηκε με το Κούμαρι Καντάμ, μια ιστορία με έντονα εθνικιστικά στοιχεία.
Η ιστορία του Κούμαρι Καντάμ περιγράφει πως οι βασιλείς της περιοχής κυβερνούσαν ολόκληρη την ινδική ήπειρο και ότι ο πολιτισμός των Ταμίλ είναι ο παλαιότερος πολιτισμός σε ολόκληρο τον κόσμο. Όταν το Κούμαρι Καντάμ βυθίστηκε, τότε οι άνθρωποι σκόρπισαν και εξαπλώθηκαν παντού, δημιουργώντας διάφορους πολιτισμούς. Γι’ αυτό και ισχυρίζονται πως αυτή η χαμένη ήπειρος αποτελούσε την κοιτίδα ολόκληρου του ανθρώπινου πολιτισμού.
Πόσο βάσιμος είναι άραγε ο θρύλος του Κούμαρι Καντάμ;
Σύμφωνα με τους ερευνητές στο Ινστιτούτο Ωκεανογραφίας της Ινδίας, η στάθμη της θάλασσας ήταν χαμηλότερη από 100 μέτρα πριν απο 14.500 χρόνια και κάτω από 60 μέτρα περίπου 10.000 χρόνια πριν.
Συνεπώς, είναι πολύ πιθανό να υπήρχε ένα κομμάτι γης που λειτουργούσε ως χερσαία γέφυρα και συνέδεε το νησί της Σρι Λάνκα με την Ινδία.
Η άνοδος της θερμοκρασίας ξεκίνησε πριν 12.000 χρόνια, ανεβάζοντας τη στάθμη της θάλασσας και προκαλώντας περιοδικές πλημμύρες. Αυτό, πιθανόν να προκάλεσε την βύθιση προϊστορικών αποικιών που βρίσκονταν στις χαμηλές παράκτιες περιοχές της Ινδίας και της Σρι Λάνκα.
Τέτοιες ιστορίες για τα καταστροφικά γεγονότα μεταφέρθηκαν προφορικά από γενιά σε γενιά και τελικά καταγράφηκαν ως η ιστορία του Κούμαρι Καντάμ.
Στοιχεία υπέρ της ύπαρξης του Κούμαρι Καντάμ είναι η γέφυρα του Αντάμ, που ονομάζεται επίσης και γέφυρα του Ράμα
Πρόκειται για μια αλυσίδα από κομμάτια ασβεστόλιθου, άμμου, λάσπης και μικρών βότσαλων που βρίσκεται στα Στενά Παλκ και εκτείνεται 18 μίλια από την ηπειρωτική χώρα της Ινδίας στη Σρι Λάνκα. Πιστεύεται ότι αυτή η λωρίδα γης ήταν κάποτε φυσικός σχηματισμός, ωστόσο, άλλοι υποστηρίζουν ότι οι εικόνες που λαμβάνονται από το δορυφόρο της NASA απεικονίζουν αυτό το σχηματισμό της γης ως μια μεγάλη σπασμένη γέφυρα κάτω από την επιφάνεια του ωκεανού. Η ύπαρξη μιας γέφυρας στη θέση αυτή υποστηρίζεται και από έναν άλλο αρχαίο μύθο.
Το έπος Ραμαγιάνα αφηγείται την ιστορία της Σίτα, συζύγου του Ράμα, που ήταν αιχμάλωτη στο νησί Λάνκα. Ο Ράμα ανέθεσε το τεράστιο έργο της κατασκευής γέφυρας για να μεταφέρει τον στρατό του, αποτελούμενο από Βανάρα (πιθηκανθρώπους) πέρα από τον ωκεανό, στο νησί Λάνκα. Όπως με τους περισσότερους μύθους, φαίνεται πιθανό ότι υπάρχει τουλάχιστον κάποια αλήθεια στους αρχαίους μύθους των Ταμίλ για την Κούμαρι Καντάμ, αλλά ακριβώς πόση βάση έχει, μένει να αποδειχτεί.
πηγή : Μηχανή του Χρόνου
