Απομακρυσμένος από τις τηλεοπτικές κάμερες, τα μικρόφωνα του ραδιοφώνου, τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, μία επιλογή ζωής, που κάποιες φορές έχει ως συνέπεια και τον αποκλεισμό. Ποτέ όμως κρυμμένος, από τους αγώνες, την κοινωνία, τα κινήματα αλληλεγγύης και ανθρωπιάς. Δίπλα σε αυτούς που έχουν ανάγκη, πάντα κοντά στα παιδιά.
Ο Σάββας Κωφίδης, γεννημένος πριν από 54 χρόνια στο Αλμάτι του Καζακστάν, είναι ένας άνθρωπος ειλικρινής, ξεκάθαρος, ανατρεπτικός, ρεαλιστής αλλά την ίδια στιγμή και ονειροπόλος. Όπως ακριβώς ήταν το παιχνίδι του, στα χρόνια του Ηρακλή, του Ολυμπιακού, του Άρη, της εθνικής μας.
Ανταποκρίθηκε θετικά στο κάλεσμα του ΑΠΕ-ΜΠΕ και μίλησε για πολλά από εκείνα που συζητάμε ή θα έπρεπε να συζητάμε μεταξύ μας, άνθρωποι και παρέες. Μας μίλησε έστω κι αν δεν δίνει συχνά συνεντεύξεις. Οχι γιατί όπως κάποιοι επιλέγουν να αποκαλυφθούν σιωπώντας, αλλά επειδή προτιμά περισσότερο την πράξη από τον λόγο. Όπως έδειξε με την δημιουργία της κίνησης “Hasta la victoria siempre”.
O Σάββας Κωφίδης δηλώνει ότι χρειάζεται πολιτική βούληση για να αλλάξει το ποδόσφαιρο, για να ξεπεραστούν τα συμφέροντα. «Πρέπει να αλλάξει όλη η κοινωνία, η παιδεία. Να γίνουν πραγματικά μεγάλες αλλαγές. Όχι, το ποδόσφαιρο δεν μπορεί να γίνει καλύτερο, δεν μπορεί να αλλάξει μέσα σε αυτές τις κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες. Το νομοθετικό, πολιτικό, οικονομικό σύστημα δεν είναι δίκαιο. Εμπλέκονται άτομα στην πολιτική μέσα από το ποδόσφαιρο, με τις όποιες συγκρίσεις μπορούμε να κάνουμε. Υπάρχει συγκεκριμένος άνθρωπος του
ποδοσφαίρου, που τώρα είναι δήμαρχος. Αυτό δεν μπορώ να το διανοηθώ. Οι αξίες έχουν χαθεί. Πνίγονται όσοι προσπαθούν να κάνουν κάτι, που έχουν αξίες. Φεύγουν μόνοι τους ή αναγκάζονται να φύγουν. Έχω συναντήσει ανθρώπους που κάνουν προσπάθειες να αλλάξουν όσο μπορούν τα πράγματα. Φεύγουν ή τους αποβάλει το σύστημα. Ελάχιστοι μένουν να παλεύουν».
Υποστηρίζει ότι FIFA και UEFA ουσιαστικά καπηλεύονται το ποδόσφαιρο και υπογραμμίζει ότι η δύναμη των ποδοσφαιριστών, είναι ικανή να επαναφέρει την αξία χρήσης του ποδοσφαίρου πάνω από την εμπορευματική.
«Οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές, που είναι οι ποδοσφαιριστές, θα πρέπει να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Να έχουν την βούληση να σταματήσουν αυτό το εμπόριο. Όμως είναι δύσκολο, γιατί το σύστημα λειτουργεί έτσι ώστε οι ποδοσφαιριστές να μπαίνουν σε μία ιστορία που με κάθε τρόπο να κατευθύνονται προκειμένου να χρησιμοποιούν το ποδόσφαιρο για να βγάλουν περισσότερα χρήματα, να κυνηγήσουν τα μεγάλα συμβόλαια, να επιβεβαιώνονται μέσα από αυτό, να αποκτούν δημοσιότητα, με ότι αυτή συνεπάγεται. Πρέπει να το καταλάβουμε, την δύναμη την έχουν οι παίκτες. Για παράδειγμα εάν στην Ελλάδα όλοι οι παίκτες αποφασίσουν να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, ενάντια σε όποιον τα προσβάλει, τα υποστηρίξουν και τα προβάλουν, μέσα σε μία ημέρα θα καταρρεύσει η ομοσπονδία».
