Ναι, η Ουγγαρία δεν θα δεχτεί πίσω αιτούντες άσυλο ή πρόσφυγες από άλλες χώρες της ΕΕ. Ναι, πρέπει να επιστρέψουν στην Ελλάδα, όπως ορίζει το Δουβλίνο ΙΙ, το οποίο – όπως και τη Συνθήκη Σένγκεν – η Ουγγαρία υποστηρίζει ότι εφαρμόζει μέχρι κεραίας. Αυτή είναι η θέση του ούγγρου πρωθυπουργού Βίκτορ Ορμπαν και αυτήν επαναλαμβάνει σε όλους τους τόνους ο ούγγρος υπουργός Εξωτερικών Πέτερ Σιγιάρτο, με ένα «αλλά»: η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η ίδια η Ένωση να εφαρμόσει τις συμφωνίες επανεισδοχής μεταναστών στις χώρες καταγωγής.
Ο oύγγρος υπουργός Εξωτερικών βρέθηκε την Παρασκευή στην Αθήνα και συναντήθηκε με τον έλληνα ομόλογό του, κύριο Νίκο Κοτζιά. Με αυτήν την ευκαιρία μίλησε στο in.gr για την υποχρέωση της Ευρώπης να βοηθήσει την Ελλάδα να προστατεύσει τα σύνορά της, για την ανάγκη μίας πραγματιστικής συνεργασίας με την Τουρκία, προκειμένου να αποφευχθούν τα χειρότερα στην προσφυγική κρίση, για τον αμφιλεγόμενο φράχτη που η Ουγγαρία ύψωσε στα σύνορά της με τη Σερβία και την Κροατία – και που «απέδωσε καρπούς» – καθώς και το σύστημα ποσοστώσεων, το οποίο η χώρα του θεωρεί παράλογο και «σαφή παραβίαση» των ευρωπαϊκών κανονισμών, εξ ου και το απορρίπτει.
Στο ίδιος μήκος κύματος, διατηρώντας σταθερά μία στάση σχεδόν καταγγελτική απέναντι στην ΕΕ, ο ούγγρος υπουργός τόνισε την ανάγκη μίας ειρηνευτικής λύσης στην Ουκρανία, την οποία πρέπει να σεβαστούν όλες οι πλευρές. Και υπογράμμισε πως οι πολιτικές των «δύο μέτρων και των δύο σταθμών» της Ευρώπης είναι που θέτουν σε κίνδυνο την ενεργειακή ασφάλεια στην Κεντρική Ευρώπη – ένα ζήτημα στο οποίο «η Ελλάδα μπορεί να παίξει πολύ σημαντικό ρόλο».
Όσον αφορά τις διμερείς σχέσεις Ελλάδας – Ουγγαρίας, ο κύριος Σιγιάρτο δηλώνει αισιόδοξος – μία αισιοδοξία η οποία πηγάζει από τις πολύ καλές σχέσεις με τον έλληνα ομόλογό του – και επιμένει ότι παρά τις όποιες προκλήσεις αυτήν περίοδο, οι δύο χώρες πρέπει να επικεντρωθούν στην καθημερινή τους συνεργασία.
Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη
Την περασμένη εβδομάδα, η Ουγγαρία ανακοίνωσε ότι δεν θα δεχθεί πίσω αιτούντες άσυλο ή πρόσφυγες από άλλες χώρες της ΕΕ, υποστηρίζοντας ότι θα πρέπει να επιστρέψουν στην Ελλάδα, καθώς αυτή ήταν η χώρα υποδοχής. Πριν από έναν μήνα περίπου, ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ο Βίκτορ Όρμπαν, είχε υποστηρίξει ότι η Ελλάδα, εφόσον δεν μπορεί να προστατεύσει τα σύνορά της, θα πρέπει να δεχθεί εξωτερική βοήθεια. Θα ήθελα το σχόλιό σας.
Αρχικά, όσον αφορά τον έλεγχο των συνόρων, πιστεύω ότι προτεραιότητα της ΕΕ θα πρέπει να είναι να ανακτήσει την ικανότητα να ελέγχει τα εξωτερικά σύνορά της, διότι αυτή τη στιγμή είμαστε τελείως ανυπεράσπιστοι. Η μεταναστευτική ροή είναι εντελώς ανεξέλεγκτη. Και αυτό πρέπει να το σταματήσουμε. Πρέπει να βοηθήσουμε την Ελλάδα να αποκτήσει τον έλεγχο των συνόρων της. Όταν λοιπόν λέμε ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να ελέγξει τα σύνορά της, δεν ασκούμε κριτική. Αυτό που εννοούμε είναι ότι εμείς, η Ουγγαρία, υπερασπιζόμαστε μία χερσαία συνοριογραμμή 520 χλμ., εξωτερικά σύνορα της ΕΕ και γνωρίζουμε πόσο μεγάλες προσπάθειες χρειάζονται γι’ αυτό, όταν η Ελλάδα έχει 4.000 χλμ. θαλάσσια σύνορα και εκατοντάδες νησιά, οπότε είναι αδύνατο να τα προστατεύσει μόνη της.
Γι’ αυτόν τον λόγο, κάναμε μία πρόταση πριν από μήνες: να δημιουργήσουμε από κοινού μία ευρωπαϊκή δύναμη, βάσει των συνταγμάτων όλων των κρατών-μελών της ΕΕ: στρατιώτες, αστυνομικούς, ειδικούς στη φύλαξη εξωτερικών συνόρων, πλοία, ελικόπτερα, σκάφη, οτιδήποτε προκειμένου να έχουμε μία δύναμη η οποία θα μπορεί να προστατεύσει αποτελεσματικά τα νότια σύνορα της Ελλάδας.
Τώρα, όσον αφορά την επανεισδοχή. Υπάρχουν , πολύ ξεκάθαροι κανονισμοί στην ΕΕ, όπως το Δουβλίνο ΙΙ, βάσει του οποίου το πρώτο κράτος-μέλος της ΕΕ που είναι χώρα εισόδου για τους παράτυπους μετανάστες πρέπει να καταγράψει όλους όσοι εισέρχονται στο έδαφός της. Είναι γεγονός ωστόσο γεγονός ότι η Ελλάδα καταγράφει μόνο μέρος αυτών, το οποίο δεν είναι φυσιολογικό, αλλά φυσικό – είναι αδύνατο να το κάνει μόνη της, διότι απαιτούνται ικανότητες τις οποίες η Ελλάδα ασφαλώς δεν έχει.
Οπότε αυτό που πρέπει να γίνει είναι αφενός να υπάρξει αυτή η δυνατότητα, που όμως αν μπορούσαμε από κοινού να προστατεύσουμε τα ελληνικά σύνορα δεν θα χρειαζόταν, και αφετέρου να βεβαιώσουμε ότι βάσει του Δουβλίνου, θα είναι η χώρα εισόδου που θα δεχτεί ξανά τους αιτούντες άσυλο, εφόσον απορριφθεί το αίτημά τους από άλλα κράτη-μέλη.
Σε κάθε περίπτωση, κανείς δεν θέλει να έχετε εδώ εκατοντάδες χιλιάδες τέτοιες περιπτώσεις αιτούντων άσυλο. Γι’ αυτό ακριβώς πιστεύω ότι είναι πολύ σαφής υποχρέωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της ίδιας της Ένωσης να εφαρμόσει τις συμφωνίες επανεισδοχής μεταναστών στις χώρες καταγωγής.
Αυτό που εννοώ λοιπόν είναι πως αν έρθει κάποιος από το Πακιστάν και μπει στην ΕΕ από την Ελλάδα, καταλήξει στη Γερμανία και εκεί απορριφθεί η αίτηση ασύλου, τότε ασφαλώς θα πρέπει να επιστρέψει στην Ελλάδα. Θα πρέπει όμως συνάμα να βεβαιώσουμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο ότι οι άνθρωποι αυτοί θα επιστρέψουν στο Πακιστάν, στο Αφγανιστάν κ.λπ. και δεν θα ξεμείνουν στην Ελλάδα. Για εμάς, αυτός είναι ο επίσημος τρόπος επανεισδοχής τους. Και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο λέμε πως αυτή η στρατηγική των «ανοιχτών συνόρων», αυτός ο «πολιτισμός του καλωσορίσματος», είναι μία κάκιστη στρατηγική, διότι είναι πολύ δύσκολο οι άνθρωποι αυτοί να επιστρέψουν πίσω.
Οι ευρωπαίοι ηγέτες συμφώνησαν να προσφέρουν στην Τουρκία ένα «σχέδιο δράσης» (μεταξύ άλλων, πακέτο βοήθειας 3 δισ. ευρώ, «ξεπάγωμα» της προενταξιακής διαδικασίας, επιτάχυνση της ολοκλήρωσης του οδικού χάρτη για απελευθέρωση της βίζα), σε μία ύστατη προσπάθεια να εξασφαλιστεί η συνεργασία της για την προστασία των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ. Ποια είναι η άποψή σας για την παρούσα κατάσταση;
Πιστεύω ότι χωρίς μία πραγματιστική συνεργασία με την Τουρκία, δεν θα υπάρξει λύση στη μεταναστευτική κρίση. Διότι αυτή τη στιγμή υπάρχουν ανεπίσημα 2,5 εκατομμύρια μετανάστες ή πρόσφυγες στην Τουρκία και ανεπίσημα ο αριθμός αυτός ανέρχεται στα 5 εκατομμύρια. Εάν η Τουρκία σταματήσει να τους φροντίζει, θα κατευθυνθούν στην Κεντρική Ευρώπη και έπειτα στη Γερμανία και τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, οπότε θα έχουμε να κάνουμε με μία αβάσταχτη κατάσταση.
Ακριβώς γι’ αυτό πιστεύουμε ότι πρέπει να έρθουμε σε μία συμφωνία με την Τουρκία. Αυτή τη στιγμή ωστόσο, η διαπραγματευτική μας κατάσταση είναι πολύ αδύναμη επειδή δεν μπορούμε να υπερασπιστούμε τα σύνορά μας. Που σημαίνει ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει το υπόβαθρο για να έχουμε διαπραγματευτική θέση. Άρα, πρώτα πρέπει να είμαστε σε θέση να πούμε ότι έχουμε ένα είδος ελέγχου στα σύνορά μας κι έπειτα η διαπραγματευτική μας θέση θα είναι ασφαλώς πολύ διαφορετική.
Στο ερώτημα λοιπόν εάν πρέπει να επιταχύνουμε τις διαδικασίες (απελευθέρωσης της βίζας, της προενταξιακής διαδικασίας), ναι. Πρώτα όμως να ενισχύσουμε τη διαπραγματευτική μας θέση.
Η Ουγγαρία επικρίθηκε σφοδρά για τον φράχτη που χτίζει κατά μήκος των νότιων συνόρων της με τη Σερβία και την Κροατία, προκειμένου να σταματήσει την παράνομη διέλευση. Σφοδρή κριτική δέχθηκε επίσης και εξαιτίας των αλλαγών στη νομοθεσία περί παροχής ασύλου. Τελικά, αυτά τα μέτρα υπήρξαν αποτελεσματικά;
Πριν από το ανύψωση του φράχτη, είχαμε 8.000 – 10.000 παράτυπους μετανάστες να εισέρχονται στο έδαφός μας επί καθημερινής βάσεως. Μετά τον φράχτη, δεν έχουμε κανέναν. Αυτή λοιπόν είναι η διαφορά.
Ασφαλώς, ο φράχτης από μόνος του δεν αρκεί. Έπρεπε να λάβουμε συνολικά τρία μέτρα. Το πρώτο ήταν ο φράχτης. Το δεύτερο ήταν η εγκατάσταση αρκετών ενόπλων (3.000 αστυνομικοί) και το τρίτο ήταν η ενδυνάμωση του νομικού πλαισίου. Βάσει του νόμου σήμερα, εάν κάποιος διασχίσει παράνομα τα σύνορά μας, κόβοντας ή καταστρέφοντας τον φράχτη, οδηγείται στη φυλακή.
Ο φράχτης και τα μέτρα αυτά βοηθούν λοιπόν στο να ελέγχουμε τα σύνορά μας, για να μην αναφερθώ στη Συνθήκη Σένγκεν. Διότι πώς αλλιώς θα μπορούσαμε να συμμορφωθούμε στη Συνθήκη, χωρίς φράγματα; Εάν δεν υπήρχε η μεταναστευτική πίεση, δεν θα χρειαζόμασταν τα μέτρα αυτά.
Μιας και αναφερθήκατε σε αριθμούς. Ποια είναι η κατάσταση τώρα στην Ουγγαρία; Πόσοι από όλους αυτούς τους ανθρώπους παρέμειναν στη χώρα και πόσοι συνέχισαν το ταξίδι τους;
Όλοι τους έφυγαν, και αυτή είναι και η παραβίαση του ευρωπαϊκού κανονισμού. Σύμφωνα με το Δουβλίνο ΙΙ, εάν εισέλθεις στο έδαφος ενός κράτους-μέλους της ΕΕ ως παράτυπος μετανάστης και κάνεις αίτηση για άσυλο, πρέπει να παραμείνεις στη χώρα εισόδου. Οπότε όλοι εκείνοι οι οποίοι ζητούν άσυλο στην Ελλάδα και συνεχίζουν το ταξίδι τους παραβιάζουν τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς.
Κι έπειτα έρχεται ο φόβος, ότι έφυγαν από τη χώρα σου, αλλά τους έχεις καταγράψει και έχουν κάνουν αίτηση για άσυλο. Κι έπειτα από τρεις μήνες, ενημερώνεσαι από το γραφείο μετανάστευσης στη Γερμανία, την Αυστρία, ότι υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες, των οποίων η αίτηση ασύλου έχει απορριφθεί, οπότε αφού έχουν καταγραφεί στην Ελλάδα ή την Ουγγαρία πότε μπορούν να επιστρέψουν.
Όσον αφορά την ανακατανομή των προσφύγων βάσει ποσοστώσεων και για ποιον λόγο τις απορρίπτουμε. Πρώτον, είναι ένας νέος κανονισμός ο οποίος θεσπίστηκε με την παραβίαση των ευρωπαϊκών κανονισμών, αφού αποτελεί σαφή τροποποίηση του Δουβλίνου ΙΙ. Και το Δουβλίνο ΙΙ μπορεί να αλλάξει μόνο με τη συγκατάθεση των κρατών-μελών, το οποίο δεν συνέβη εν προκειμένω.
Δεύτερον, διότι είναι ένα σύστημα εντελώς εκτός κοινής λογικής. Κάναμε έναν διάλογο όσον αφορά τη μετεγκατάσταση 120.00 προσφύγων. Κατά τη διάρκεια ωστόσο αυτού του διαλόγου, εκτιμώ ότι είχαμε ήδη περισσότερους από 120.000 πρόσφυγες να εισέρχονται στο ελληνικό έδαφος. Οπότε έως ότου είμαστε σε θέση να επανακτήσουμε τον έλεγχο των συνόρων μας, δεν έχει νόημα να μιλάμε για μετεγκατάσταση.
Τρίτον, ας υποθέσουμε ότι έχεις εκατοντάδες χιλιάδες που περνούν στη Σλοβακία, την Ουγγαρία, τη Βουλγαρία. Οι άνθρωποι αυτοί ωστόσο δεν θέλουν να μείνουν εκεί, αλλά θέλουν για παράδειγμα να έρθουν στην Ελλάδα. Πώς θα τους εμποδίσεις ή ποιες θα είναι οι κυρώσεις εάν φύγουν από την Ουγγαρία και θέλουν να πάνε στη Γερμανία; Δεν υπάρχει τίποτα, γι’ αυτό λέμε ότι το σύστημα των ποσοστώσεων είναι εκτός λογικής.
Ουκρανία, ένας σοβαρός λόγος ανησυχίας για τις γειτονικές χώρες της Κεντρικής Ευρώπης. Ποια είναι η θέση της Ουγγαρίας; Μπορεί να περιορίσει τους κινδύνους στην περιοχή;
Ασφαλώς, είναι πάντα μεγάλος κίνδυνος να μαίνεται ένας πόλεμος στη γειτονική σου χώρα. Έχουμε μία σημαντική ουγγρική μειονότητα στην Ουγγαρία, όπως έχετε κι εσείς αντίστοιχα μία ελληνική μειονότητα. Μέλημά μας λοιπόν είναι η εδραίωση της δημοκρατίας, της ειρήνης και της οικονομικής σταθερότητας το συντομότερο δυνατό, καθώς επιθυμούμε η μειονότητά μας εκεί να έχει μία φυσιολογική ζωή.
Γι’ αυτό πιστεύουμε στην εφαρμογή της εκεχειρίας που συμφωνήθηκε στο Μινσκ από όλες τις πλευρές – και υπογραμμίζω από όλες τις πλευρές.
Ξέρετε αν γυρίσουμε πίσω και εξετάσουμε το γενικότερο πλαίσιο, η κατάσταση στην Ουκρανία και οι συνέπειές της, όπως οι κυρώσεις εις βάρος της Ρωσίας και τα ρωσικά περιοριστικά μέτρα, προκάλεσαν μεγάλες ζημιές στην Ευρώπη. Και δεν μιλώ μόνο από ανθρωπιστικής άποψης, αλλά και από οικονομικής. Η Ουγγαρία για παράδειγμα έχει χάσει περισσότερες από τις μισές της εξαγωγές στη Ρωσία. Το 2013, η Ρωσία ήταν ο δεύτερος σημαντικότερος εμπορικός μας εταίρος. Σήμερα είναι ο 14ος. Είχαμε 3,5 δισ. από τις εξαγωγές στη Ρωσία και σήμερα έχουμε 1,5 δισ. Μιλάμε για απώλειες 2 δις. από την οικονομία μας. Είναι σημαντικό.
Άλλωστε θεωρώ ότι είναι προς το συμφέρον τόσο της Ουκρανίας όσο και της Ευρώπης και της Ρωσίας να ξεπεραστεί αυτή η κρίση, να συμμορφωθούν όλες οι πλευρές με τα συμφωνηθέντα στο Μινσκ κι έπειτα να ξαναχτιστεί μία πρακτική συνεργασία. Χωρίς αυτό, η Ευρώπη χάνει την ανταγωνιστικότητά της. Χωρίς μία πρακτική συνεργασία, η Ευρώπη δεν θα μπορέσει να ανακτήσει την ανταγωνιστικότητά της. Η Ελλάδα εν προκειμένω έχει μία πολύ πραγματιστική προσέγγιση.
Από την Ουκρανία στην ενεργειακή ασφάλεια, η οποία ασφαλώς είναι μείζονος σημασίας για την Ουγγαρία. Η χώρα βρίσκεται πάνω σε πολλά ενεργειακά σταυροδρόμια στην Ευρώπη, αγωγοί διασχίζουν το ουγγρικό έδαφος και συμμετέχετε σε μεγάλα ενεργειακά πλάνα για το μέλλον. Η ενεργειακή ασφάλεια στην περιοχή ωστόσο εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις καλές σχέσεις με τη Ρωσία. Το σχόλιό σας.
Η ενεργειακή ασφάλεια είναι ένα καυτό ζήτημα στην Κεντρική Ευρώπη, διότι δυστυχώς δεν έχει λυθεί ως ζήτημα. Το πρόβλημα είναι ότι η ενεργειακή ασφάλεια στην Κεντρική Ευρώπη αποτελεί ευθύνη της Ευρώπης. Συνεπώς, οι χώρες αυτές είναι πολύ απογοητευμένες από την πίεση που ασκεί η Κομισιόν στην περιοχή και γι’ αυτόν τον λόγο ακυρώθηκε και το σχέδιο για τον South Stream. Βάσει του σχεδίου, με τον South Stream προβλεπόταν η μεταφορά αερίου από τη Ρωσία, στη Βουλγαρία, τη Σερβία, την Ουγγαρία και την Αυστρία. Αυτό θα ήταν μία λύση για εμάς.
Δυστυχώς όμως, η Κομισιόν, υποστηρίζοντας πως είναι για το καλό της Ουκρανίας, άσκησε τόσο μεγάλη πίεση στην περιοχή που το έργο ακυρώθηκε.
Στο μεταξύ, υπήρξε πρόσφατα μία συμφωνία για την επέκταση του North Stream, ο οποίος είναι προς το συμφέρον της Ουκρανίας, αλλά εν προκειμένω δεν υπήρχε κριτική από την Κομισιόν. Αυτά τα δύο μέτρα και τα δύο σταθμά είναι που θέτουν σε τεράστιο κίνδυνο την ενεργειακή ασφάλεια της Κεντρικής Ευρώπης.
Γι’ αυτόν τον λόγο πρέπει να βρεθεί μία λύση όσον αφορά τη διαφοροποίηση των πηγών εφοδιασμού και σε αυτήν την περίπτωση η Ελλάδα μπορεί να παίξει πολύ σημαντικό ρόλο, δεδομένου ότι υπάρχουν περαιτέρω επιλογές στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου – κοιτάσματα φυσικού αερίου στην Κύπρο, τον Λίβανο, το Ισραήλ, την Αίγυπτο. Εάν υπάρξουν αποφάσεις για την εκμετάλλευση αυτού του αερίου, τότε αυτο θα μπορεί να μεταφερθεί από την Ελλάδα στην Κεντρική Ευρώπη. Σε αυτήν την περίπτωση βέβαια, θα πρέπει να γίνουν επενδύσεις ώστε να διασφαλιστεί ότι θα υπάρξουν οι υποδομές για τη μεταφορά του αερίου.
Δυο λόγια για την ελληνική κρίση. Πώς επηρεάζει τις μελλοντικές σχέσεις μεταξύ των κρατών-μελών στην ΕΕ;
Βρισκόμαστε στην εξουσία στην Ουγγαρία από το 2010. Ήταν μία πολύ δύσκολη περίοδος και για την Ελλάδα. Η Ουγγαρία είχε ήδη στραφεί για βοήθεια στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο από το 2008. Η οικονομική μας κατάσταση σήμερα όμως είναι πολύ καλύτερη από ό,τι τότε. Αυτό πρέπει να σας δείξει τον δρόμο, έστω και αν δεν μπορούν να εφαρμοστούν οι ίδιες λύσεις, αφού μιλάμε για δύο διαφορετικές χώρες. Σε κάθε περίπτωση, είναι μία απόδειξη ότι με αποφασιστικότητα, δέσμευση και ετοιμότητα στην εφαρμογή διαρθρωτικών ρυθμίσεων, η κρίση μπορεί να ξεπεραστεί.
Θεωρώ λοιπόν ότι πρέπει να σταθείτε αρκετά γενναίοι για να προχωρήσετε στην αναδιάρθρωση ακόμη και των μεγαλύτερων συστημάτων. Σε αυτή τη φάση μπορεί να ακούγεται ανορθόδοξο κάτι τέτοιο. Κι εμείς όμως χρειάστηκε να εφαρμόσουμε πολύ ανορθόδοξες οικονομικές πολιτικές, όπως η μετάβαση από τον φόρο εισοδήματος στην εφαρμογή γραμμικού συντελεστή (flat tax) 60%.
Προχωρήσαμε επίσης σε περικοπές συντάξεων και μείωση της περιόδου ανεργίας σε τρεις μήνες. Έπειτα από αυτούς τους τρεις μήνες, υπήρχε η δυνατότητα μίας δουλειάς στον δημόσιο τομέα. Εφόσον ο ενδιαφερόμενος την απέρριπτε, τότε πλέον δεν είχε τίποτα.
Αναδιαρθρώσαμε επίσης πλήρως την ανώτατη εκπαίδευση, με σκοπό να εκπαιδεύσουμε περισσότερους μηχανικούς και φυσικούς επιστήμονες, για να καλύψουν τις ανάγκες σε εργατικό δυναμικό στην κατασκευαστική βιομηχανία.
Επί της ουσίας, υιοθετήσαμε την πολύ βασική αρχή ότι το κράτος δεν πληρώνει τίποτα για το τίποτα. Πληρώνει κάτι για κάτι. Ασφαλώς πρέπει να έχεις τη δυνατότητα να το εξηγήσεις αυτό στους πολίτες σου, το οποίο ενδεχομένως στην αρχή να είναι πολύ δύσκολο, όμως αν επιμείνεις θα βγεις νικητής.
Ξέρετε, εμείς επιβάλλαμε επίσης επιπλέον φορολόγηση σε τέσσερις τομείς: τράπεζες, λιανεμπόριο, τηλεπικοινωνίες και ενέργεια. Μιλάμε για τέσσερις τομείς με μεγάλη επιρροή που αν θίξεις τα συμφέροντά τους μπορεί να βρεθείς αντιμέτωπος με σκληρή εκδίκηση. Στην περίπτωσή μας, προσπάθησαν τα πάντα. Η κυβέρνηση ωστόσο ήταν αποφασισμένη γιατί είχε την υποστήριξη των πολιτών. Και η κυβέρνησή σας έχει τη στήριξη των πολιτών, αφού κέρδισε δύο εκλογικές μάχες σε διάστημα ενός έτους.
Οι διμερείς σχέσεις Ελλάδας – Ουγγαρίας αυτή τη στιγμή και οι προσδοκίες σας.
Αυτό που σίγουρα μπορώ να πως είναι ότι δεν πρέπει να αφήσουμε τη διμερή συνεργασία μας να κυριευτεί από τις σημερινές προκλήσεις. Πρέπει να επικεντρωθούμε επίσης στα καθημερινά θέματα. Και είναι πολύ ευχάριστο το γεγονός ότι οι ελληνικές και οι ουγγρικές επιχειρήσεις συνεργάζονται πολύ καλά. Μία από τις πολύ σημαντικές επιχειρήσεις στην Ουγγαρία, η Coca Cola Hellenic, είναι ελληνική, και υπάρχουν πολύ ακόμη σημαντικοί έλληνες επενδυτές στη χώρα μας.
Επίσης, οι Ούγγροι θέλουν να έρχονται στην Ελλάδα για διακοπές. Τους αρέσει οτιδήποτε είναι ελληνικής προέλευσης. Υπάρχει διαφήμιση της Danone, ότι δεν είναι μόνο η δημοκρατία που κληρονομήσαμε από την Ελλάδα, αλλά και το ελληνικό γιαούρτι… Επίσης, φοιτούν εκατοντάδες φοιτητές στα ουγγρικά πανεπιστήμια. Πέραν λοιπόν των μεγάλων προκλήσεων, επαναλαμβάνω ότι πρέπει να επικεντρωθούμε στην καθημερινή μεταξύ μας συνεργασία.
Και βέβαια, υπό αυτές τις συνθήκες, είναι πολύ σημαντικό να υπάρχουν καλές προσωπικές σχέσεις, καθώς βοηθούν και σε εθνικό επίπεδο. Εγώ προσωπικά, έχω πολύ καλές σχέσεις με τον υπουργό των Εξωτερικών σας, τον κύριο Νίκο Κοτζιά.
πηγή:http://news.in.gr/world/article/?aid=1500036418#ref=latestarticles
